Dozwolone do lat osiemnastu

Bycie nastolatkiem to bardzo wyjątkowy okres w życiu każdego człowieka. Oprócz tego, że z dnia na dzień piękniejmy i doroślejemy  to również nasz rozwój intelektualny i emocjonalny nabiera niebywałego rozpędu. Przestajemy kurczowo trzymać za rękę mamę i tatę. Stawiamy coraz odważniej własne kroki zagłębiając się w nieznaną  jeszcze dorosłość. Wielu specjalistów od dojrzewania określa ten czas  używając następującej metafory: „Już nie dziecko a jeszcze nie dorosły”. Przyjmując biologiczne określenie „adolescencji” jako wiek miedzy 13 a 18 rokiem życia, zauważmy jak ogromny przełom dokonuje się w każdym z nas przez okres tych pięciu lat!. Często też  wydarzenia z tego momentu naszego życia w ogromnym stopniu decydują o kształcie dorosłości .
W „dawnych czasach” regułą było, że młody człowiek (często niezależnie od płci) miał własnego MENTORA. Osobę z większym doświadczeniem, która asystowała mu w tej „podroży w nieznane”. Mentor miał zwykle czas i cierpliwość wysłuchać swojego podopiecznego, podyskutować z nim  w nie oceniający sposób. Czasami też dzielił się własnymi doświadczeniami, ale przede wszystkim trenował młodego człowieka w podejmowaniu i rozwiązywaniu różnych sytuacji, które pojawiały się w tym nowym życiu. Współczesna cywilizacja stawia przed wszystkimi coraz to wyższe wymagania, rośnie  poziom stresu a tempo zmian jest prawie kosmiczne. Niestety coraz rzadziej młodzież może liczyć na „luksus” posiadania mentora.  Przemęczeni i zagonieni  doczesnymi sprawami rodzice, ograniczony kontakt z dziadkami (coraz rzadziej mamy trzypokoleniowe rodziny), nauczyciele którzy z ledwością nadążają z przekazaniem dzieciom koniecznej wiedzy nie są w stanie w efektywny sposób odpowiedzieć na te ważne potrzeby młodzieży. Natomiast świat wokół nas staje się coraz bardziej skomplikowany a obowiązujące w nim różnorodne  mody i wzorce nie zawsze są godne naśladowania.  Dlatego cztery lata temu w Programie Terapeutycznym dla Młodzieży przy Zrzeszeniu Amerykańsko-Polskim pojawił się pomysł stworzenia wyjątkowych warsztatów, które formą i tematyką odpowiadałyby zapotrzebowaniu  naszej polonijnej młodzieży.
Zwracam uwagę na zwrot “polonijna młodzież” ponieważ  im znacznie trudniej jest znaleźć takich oddanych mentorów wśród najbliższych, którzy najczęściej są pierwszym pokoleniem emigrantów w Stanach Zjednoczonych. Spotkania te adresowane są do dziewcząt i chłopców miedzy 13 a 18 rokiem życia. Ich celem jest pokazanie młodym ludziom kliku podstawowych zasad, które zdecydowanie ułatwiają codzienne życie, a również pomogą ominąć niejeden problem. Używając humoru, interesujących ćwiczeń terapeutycznych oraz przykładów z sytuacji bliskich każdemu młodemu człowiekowi  „szlifujemy” ich roztropność  życiową. Zaczynamy od nauki  WSŁUCHIWANIA  SIĘ w  siebie i  w informacje płynące do nas od innych ludzi. Poznajemy bardzo efektywne metody uważnego słuchania przekazu werbalnego {mowy) ale tez używania i odczytywania mowy ciała tzw. gestów. Kolejnym etapem jest przygoda z NEGOCJACJĄ. Jest to fenomenalny sposób na rozwiązywanie nawet najbardziej  zajadłych dysput i skomplikowanych problemów. Jako ilustracje przytoczę stwierdzenia słynnego psychologa C. Rogersa, które młodzież  uczy się stosować we własnym życiu: ”Na świecie nie ma konfliktów – są tylko sytuacje, w których nie dopatrzyliśmy się wspólnego rozwiązania”. Następnie przyglądamy się naszym emocjom a jedną z nich: ZŁOŚĆ  bierzemy pod przysłowiową lupę. O ile nie ma żadnego problemu w fakcie, że czujemy się źli czy wściekli, o tyle problem pojawia się w sposobie jej okazywania. Uczymy wiec jak złościć się ….zdrowo! Ostatnim elementem warsztatów jest nauka języka asertywności. Wprawdzie składa się on ze znanych nam wyrazów, ale jego specjalna konstrukcja pozwala nam wypowiadać nasze opinie, osądy a nawet żądania i odmowy w taki sposób, aby nie zranić  siebie samego oraz  drugiej osoby. Żegnając się, praktykujemy zdobyte informacje i poznane techniki „rozwiązując” hipotetyczne, ale bardzo życiowe sytuacje, bądź wręcz konkretne zdarzenia, w których uczestniczyli nasi młodzi przyjaciele. Wszystko to zawarte jest w  cyklu sześciu jednogodzinnych sobotnich spotkań. Rodzice/rodziny uczestników po każdym spotkaniu otrzymują krótki opis najważniejszych spraw, które badaliśmy lub ćwiczyliśmy w grupie. Tak wiec i oni pośrednio mogą bawić się i uczyć razem z nami . Młodzież kończąca program Warsztatów Umiejętności Interpersonalnych  otrzymuje  oficjalny list i dyplom graduacyjny. Staje się on wyjątkowo pomocny  gdy młody człowiek ubiega się o przyjęcie do konkurencyjnych (selective enrolment) szkół ponadpodstawowych i uniwersyteckich. Miejsca te doceniają młodzież inwestującą w rozwój własnej osobowości. Podobnie w przypadku prozaicznego poszukiwania pracy, nawet  tej wakacyjnej. Dokument stwierdzający, że aplikant  posiada dodatkowe umiejętności w nawiązywaniu  pozytywnych kontaktów w grupie, rozwiązywaniu  problemów oraz samokontroli może otworzyć niejedne drzwi do wspaniałych stanowisk. Jednak najważniejszymi są życiowe umiejętności, które każda dziewczyna i chłopak uczestniczący w warsztatach będą wykorzystywać,  jak kompas przez resztę swojego życia, niezależnie od długości i szerokości geograficznej, w której im przyjdzie płynąc przez własna dorosłość .

Aby zapisać się na Warsztaty  Umiejętności Interpersonalnych proszę o kontakt z Programem Młodzieżowym Punkt Zwrotny przy Zrzeszeniu Amerykańsko Polskim tel. 773 457 6345 lub email malgorzata.olczak@polish.org . Warsztaty są oferowane bezpłatnie dzięki sponsoratowi  Chicago Department  of Family and Support  Services.

Na warsztaty zaprasza
Małgorzata Olczak.

Dodatkowe informacje można znaleźć tutaj: http://www.rodzicewameryce.com/events/event/warsztaty-umiejetnosci-interpersonalnych-w-zrzeszeniu-amerykansko-polskim/ lub kontaktując się bezpośrednio z organizatorem.